Annie Borckink (1951) was internationaal gezien nooit meer dan een middenmoter in de schaatswereld. Bij de wereldkampioenschappen all-round en sprint scoorde ze nooit hoger dan de achtste plaats (in 1977).
Meestal bezette ze een 12de, 13de of 14de plaats. Bij de Nederlandse kampioenschappen werd ze tweede in 1976 en 1980.
Drie weken vóór de Spelen van 1980 was de vrouwenploeg van Krook in de pan gehakt op het wereldkampioenschap in Hamar.
De Russinnen, Oost-Duitsen, Amerikaansen en Canadesen waren voor de Spelen torenhoog favoriet. De verwachtingen voor de Nederlandse vrouwen waren zoals de temperatuur in Lake Placid - ver onder nul - al had Annie Borckink een paar keer sterk gereden op de 1000 meter.
Favoriet was Borckink bepaald niet op die afstand. Velen werden sterker geacht dan zij. De Russin Petroessewa was veruit favoriet en ook Nederlands kampioene Ria Visser werd veel betere kansen toegedicht.
Maar die dag moet er een tijger in Annie's tank aanwezig zijn geweest. Ze reed in wind en sneeuw een waanzinnig snelle 1500 meter die uitmondde in 2.10.95.
Het verschil met nr. 2, Ria Visser, bedroeg bijna anderhalve seconde. 'Wat is het geheim van Annie Borckink', werd haar na afloop gevraagd. Annie wist het niet. 'Het ging erg lekker', zei ze verlegen. De hoger ingeschatte Ria Visser – nu schaatsanaliste bij de NOS – won het zilver, en maakte de Nederlandse verrassing zo compleet.
Ab Krook: "We hadden goed getraind. Ik wist dat we ver konden komen, dat Ria Visser voor een verrassing zou kunnen zorgen, maar met een gouden medaille van Annie had ik absoluut geen rekening gehouden."
De jonge bondscoach Ab Krook weet het onverwachte succes (het enige goud op de Spelen) later aan de anabolica-controle, die in Lake Placid voor het eerst serieus genomen werd. "Er was een belangrijke factor die achteraf bezien een grote rol heeft gespeeld: in Lake Placid werd serieus gecontroleerd op het gebruik van anabolica. Er was bij sommige ploegen paniek, toen ze dat hoorden. Wij hebben daarvan kunnen profiteren. En terecht natuurlijk. De competitie werd niet langer vervalst. Was die controle op anabolica een jaar later ingevoerd, dan zou Annie Borckink in Lake Placid nooit goud hebben gewonnen."
Haar succes leverde Annie Borckink de titel Sportvrouw van het jaar op. Ze verdween daarna echter vrijwel direct weer in de anonimiteit en haalde nooit meer een dergelijk resultaat.
Nooit meer is Annie Borckink later zelfs maar in de buurt van die prestatie gekomen, Maar nog altijd staat die 1500 meter van Lake Placid als een paukenslag achter haar naam. ."
Bron: Sport.nl, Wikipedia, ANP, Vara.nl